ΠΕΡΙ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΦΑΝΕΙΑΣ..

«Ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Όχι, ξέρεις με ποιόν έχεις να κάνεις; Και στην τελική εσύ ποιος είσαι;»

Οι παραπάνω ατάκες είναι παλιά ιστορία.

Τόσο παλιά όσο παλιά είναι και η βλακεία στο ανθρώπινο γένος.

Οι βλάκες σε αυτή τη ζωή δεν είναι κακοί. Είναι απλά επικίνδυνοι.

Οι πιο επικίνδυνοι βλάκες είναι αυτοί που νομίζουν ότι είναι κάτι.

Αυτό το ΄΄κάτι΄΄ κανείς δεν ξέρει να πει με ακρίβεια τι είναι, ούτε καν οι ίδιοι οι βλάκες.

Όμως κάθε βλάκας που σέβεται τον εαυτό του ξέρει να σου πει ότι είναι σίγουρα ΄΄κάτι΄΄ και μάλιστα σε αυτό το ΄΄κάτι΄΄ ο βλάκας είναι και ο πρώτος.

Για την ακρίβεια, ο βλάκας όχι μόνο είναι και ο πρώτος στο ΄΄ κάτι ΄΄ του, αλλά και απόλυτα επαγγελματίας (σε τι;).

Σε αυτό το σημείο, επανερχόμαστε στις παραπάνω all time classic ατάκες, θέλοντας έστω και λίγο να μπούμε στη ψυχοσύνθεση του συνήθη βλάκα, πάντα με κίνδυνο ν΄αποβλακωθούμε και εμείς οι ίδιοι.

1. ΄΄ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ;΄΄

Η παραπάνω ατάκα, παίζει και σε παραλλαγές:

- ΄΄Ξέρεις ποιανού είμαι εγώ;΄΄ (τα παιδιά του Ζεβεδαίου, ποιόν έχουν πατέρα;)

- ΄΄Ξέρεις από πού είμαι εγώ;΄΄ ( από τον πλανήτη Άρη, ένα τυχαίο παράδειγμα;)

- ΄΄Ξέρεις με ποιόν είμαι εγώ;΄΄ (όχι αλλά εγώ είμαι, με τους άλλους)

και η αγαπημένη μου προσωπικά:

- ΄΄Ξέρεις πόσα έχω εγώ;΄΄ (θέλω το ποσό σε κινέζικα γιέν, αν γίνεται)

Για να την πει ένας βλάκας σημαίνει ότι κάτι τον σύγχυσε, κάτι τον ταρακούνησε, κάτι τον έκανε να αισθανθεί βλάκας ( και μιλάμε για τους εξυπνότερους του είδους γιατί για να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι βλάκας, χρειάζονται έστω ελάχιστα ψήγματα εξυπνάδας).

Ο βλάκας ΄΄ξέρεις ποιος είμαι εγώ΄΄ υπάρχει παντού γύρω μας και με λύπη θα ο πω, ευδοκιμεί παραπάνω στην επαρχία παρά στην πρωτεύουσα, απλά και μόνο γιατί στην πρωτεύουσα όλοι θεωρούν ότι είναι ΄΄κάτι΄΄, οπότε έχουν λύσει το πρόβλημα τους.

Το βλάκα ΄΄ξέρεις ποιος είμαι εγώ΄΄ σπάνια τον γνωρίζεις ή τον έχεις ακούσει.

Άλλωστε αν τον γνώριζες ή τον είχες ακούσει, ίσως, όντως να ήταν ΄΄κάτι΄΄ ,οπότε δεν θα είχε λόγο να σου θέσει και την παραπάνω βλακωδέστατη ερώτηση.

Ποτέ κανείς αξιόλογος άνθρωπος σε αυτή τη ζωή, δεν μπήκε σε διαδικασία να θέσει ένα τέτοιου είδους ερώτημα. Ο βλάκας όμως λόγω βλακείας αισθάνεται πάντα ανασφαλής, οπότε πρέπει με κάποιον τρόπο να επιβεβαιωθεί.

2. ΄΄ ΞΕΡΕΙΣ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ;΄΄

Συχνές παραλλαγές:

- ΄΄Ξέρεις τι μπορώ εγώ να σου κάνω;΄΄ (πες μου ειλικρινά, θα πονέσω; Όχι; Κρίμα…)

- ΄΄Ξέρεις τι είμαι εγώ ικανός να κάνω;΄΄ (η αλήθεια είναι, δεν γνωρίζω. Πάντως αν δεν σε βολεύει το κρόουλ, κάνε πεταλούδα)

- ΄΄Ξέρεις τι δύναμη έχω εγώ;΄΄ (απόψε θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι)

και η αγαπημένη μου προσωπικά:

΄΄Ξέρεις μέχρι που μπορώ εγώ να φτάσω;΄΄ (αν φτάσεις μέχρι το περίπτερο θα μου πάρεις και τσιγάρα;)

Εδώ ο βλάκας έχει ήδη καταλάβει ότι τον έχετε καταλάβει, αλλά έχει αρχίσει ήδη να χάνει και τη ψυχραιμία του. Ποιοι είστε εσείς να τον αμφισβητήσετε;

Ποιοι είστε εσείς που κάνετε ότι δεν τον γνωρίζετε, που αμφιβάλλετε για τον επαγγελματισμό του (σε τι;), για το επίπεδο του και για την παντοδυναμία του; Από τη βλακεία του δεν ξέρει πώς να το χειριστεί και αρχίζει τους δήθεν εκφοβισμούς (αν είναι άντρας και είστε γυναίκα σίγουρα θα το γυρίσει στο σεξιστικό).

Η πιο σωστή τακτική είναι η αδιαφορία, η οποία μπορεί να προκαλέσει μέχρι και εγκεφαλικό επεισόδιο στο βλάκα ΄΄ξέρεις με ποιόν έχεις να κάνεις΄΄.

Σου μιλάει. Δεν του απαντάς. Σου ξαναμιλάει. Λιμάρεις τα νύχια σου. Αρχίζει να βγάζει αφρούς. Σφυρίζεις ανέμελα.

Βέβαια πόση αυτοσυγκράτηση να δείξεις; Κάποια στιγμή, δεν θα τη γλιτώσει. Θα του τα κατεβάσεις τα μούτρα με τα λιμαρισμένα νύχια (κρίμα και είναι φρεσκοφτιαγμένα).

3. ΄΄ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΣΥ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ;΄΄

Γνωστές παραλλαγές:

- ΄΄Ούτε στο μικρό μου δαχτυλάκι δεν με φτάνεις΄΄ (η αλήθεια είναι ότι σου ρίχνω και δυο κεφάλια)

- ΄΄Σε ξέρει εσένα η μάνα σου;΄΄ (όχι, αλλά η δικιά σου σίγουρα)

- ΄΄Όταν εσύ πήγαινες εγώ ερχόμουν΄΄ (ναι, αλλά σημασία έχει το ταξίδι – εκεί τον έσκισες)

και η αγαπημένη μου προσωπικά:

΄΄ Και ποια είσαι εσύ μωρή άσχετη;΄΄ (αυτή που σε κερατώνει ο γκόμενος σου μαζί της μωρή- επίπεδο επίπεδο αλλά όλα έχουν και τα όρια τους )

Ο βλάκας έχει φτάσει πια σε σημείο οριακό. Αφού δεν κατάφερε να βγάλει κάτι από τις προηγούμενες ερωτήσεις, αφού δηλαδή δεν μπόρεσε με τίποτα να σας πείσει ότι γνωρίζετε αυτόν, τον άκρατο επαγγελματισμό του (σε τι;), αλλά και την πολιτιστική του προσφορά στην ανθρωπότητα (αχαχούχα), το πήρε αλλιώς.

Ωραία, αυτός είναι βλάκας και εσείς όμως; Ποιοι είστε τελικά εσείς;

Μήπως εσείς είστε ΄΄κάτι΄΄ το ιδιαίτερο;

Μην καταναλώνετε άδικα το σάλιο σας (ούτε καν για να το φτύσετε).

Δεν πρόκειται να καταφέρετε κάτι. Απλά χάνετε το χρόνο σας και καίτε τσάμπα εγκεφαλικά κύτταρα. Κάντε υπομονή και αφήστε τον να παρακρούεται μόνος του.

Η σοβαρότητα και η σοβαροφάνεια (η οποία συχνά αγγίζει και τα όρια της γελοιότητας) σε αυτήν τη ζωή, είναι δύο έννοιες τις οποίες δυστυχώς πολλοί άνθρωποι τις μπερδεύουν.

Και εκεί για άλλη μια φορά συναντάμε τον όρο ΄΄δήθεν΄΄.

Το να σε ξέρουν δέκα άνθρωποι (και τι άνθρωποι), το να οδηγάς κυριλέ αμάξι (ναι, αλλά και από το περίπτερο, βερεσέ ψωνίζεις) και το να κυκλοφορείς παντού προασπιζόμενος το άπιαστο επίπεδο σου και την υποτιθέμενη ποιότητα σου (με τις δύο ποιότητες η τρίτη δώρο) δεν σε κάνει σοβαρό άνθρωπο, φίλε βλάκα.

Οι άνθρωποι που στην πραγματικότητα έχουν αυτό το περιβόητο ΄΄κάτι΄΄ και που στην πραγματικότητα ΄΄μετράνε΄΄, δεν ένιωσαν ποτέ την ανάγκη να το αποδείξουν με τέτοια αστεία τεχνάσματα.

Και φυσικά δεν ένιωσαν ποτέ την ανάγκη να απαξιώσουν κάποιον άλλον άνθρωπο, για να επιβεβαιωθούν.

Γενικώς δεν νιώθουν την ανάγκη ν΄αποδείξουν τίποτα σε κανέναν.

Και αυτό, φίλοι μου, είναι μια πρόχειρη περιγραφή του τι εστί σοβαρότητα.

(Η υπογράφουσα σε καμία περίπτωση δεν δηλώνει σοβαρή έναντι ηλιθίων, απλά επιχειρεί να προσεγγίσει το φαινόμενο, ενδεχομένως και αποτυχημένα.

Ε, τι να κάνουμε. Η προσπάθεια είναι που μετράει).